Maria Pawlikowska-Jasnorzewska i Wisława Szymborska – dwie najbardziej wpływowe poetki XX wieku – nie stały się jak dotąd bohaterkami studium porównawczego. Ta publikacja zaprasza do analizy i interpretacji wybranych wierszy obu autorek w poszukiwaniu miejsc wspólnych, wzajemnie z sobą korespondujących, podejmujących także najczęściej niezamierzony i zazwyczaj nieoczywisty dialog. Porównaniu warto poddać nade wszystko dwa projekty kobiecego odczuwania i uwarunkowania odmienności portretów kobiecych w twórczości obu poetek. Ich zupełnie różne poetyki i odległe od siebie poetyckie wrażliwości na pewnym poziomie lektury okazują się zaskakująco zbieżne. W lekturze porównawczej  szczególnie ważne stają się zarówno miejsca wyraźnie polemiczne (np. Album Szymborskiej), jak i zdarzenia wyjątkowej bliskości głosu (np. Przy winie Szymborskiej). Obydwie autorki pozostają jednak – nade wszystko – głęboko zanurzone w egzystencji, twórczo zdziwione jednoczesną niezwykłością i zwyczajnością istnienia i – co istotne – na różne sposoby badają napięcie między możliwością literackiego kostiumu i imperatywem prostoty w poszukiwaniu nienazwanej/nienazywalnej prawdy ludzkich uczuć.